پست ویژه : برای قرعه کشی مقدماتی چمپیونز لیگ

قرعه کشی مقدماتی چمپیونز لیگ برگزار شد و لاتزیو به لورکوزن خورد، همونطور که پیش بینی کرده بودم. قرعه ای نه سخت و نه آسون، بازی ای که پیش بینیش خیلی خیلی سخته چون دو تیم کاملا همسطح هستند. برای اثبات این مدعا کافیه که نگاهی به سایت ترانسفر مارکت بندازیم، ارزش بازیکن های هر دو تیم طبق محاسبات این سایت 180 میلیون یورو است که نشان از این داره که توان دو تیم برابره.

بازی رفت در بیست و هفت مرداد در المپیکو برگزار میشه و برگشت در 3 شهریور در بای آرنا. پس این فرصت رو داریم که در بازی رفت با زدن گل و تلاش برای گل نخوردن در بازی برگشت با سرعت دیوانه کننده کاندروا و فیلیپه اندرسون کار لورکوزن رو تموم کنیم. اما این نباید باعث بشه که در بازی رفت در مقابل تیمی که در ضد حمله متبحره بی گدار به آب بزنیم.

چیزی که نگران کننده است اینه که لورکوزن از نظر بدنی در وضع بهتری نسبت به ما قرار داره، اونا لیگشون رو زودتر از ما شروع می کنند، لورکوزن باید 17 مرداد یک بازی در دی اف بی پوکال انجام بده و 24 مرداد در لیگ برابر هوفنهایم بازی کنه. اما ما اولین بازی لیگمون در 1 شهریوره پس از نظر بدنی 2 هفته از ما جلوتر هستند و این سخت می کنه کار رو، لاتزیو هنوز از نظر فیزیکی در شرایط خوبی نیست اما پیولی تمرینات پرفشاری رو برای تیم در نظر گرفته که امیدوارم تا زمان بازی شرایط تیم بهتر و بهتر بشه. به جز وضع بدنی از نظر هماهنگی بعید به نظر میرسه که مشکلی برامون پیش بیاد چون تیممون همون تیم سال پیشه که می توان برامون یک نکته مثبت بزرگ باشه، در حالی که لورکوزن دو سه تغییر بین نفرات اصلیش داشته. برای این منظور باید نگاهی بندازیم به نقل و انتقالاتشون.

اما اوضاع لورکوزن در فصل نقل و انتقالات چطور بوده؟ اونا جوزپ درمیچ مهاجم سوئیسیشون رو با 10 میلیون به گلادباخ فروختن و به جاش یه مهاجم سوئیسی دیگه در همون سطح خریدن، ادمیر مهمدی از فرایبورگ که با 8 میلیون به خدمت گرفتن که گرونترین خریدشون بوده،
در خط هافبکشون درسته که گونزالو کاسترو رو با 11 میلیون به دورتموند فروختن و سایمون رولفس هم خداحافظی کرده اما در عوضش کریستوفر کرامر دوران قرضیش در گلادباخ تموم شده و به همراه لارس بندر مرکز میدان رو به خوبی برای لورکوزنی های در اختیار می گیرند، هرچند اگر یکی از اون ها به دلیل مصدومیت یا ناآمادگی در بازی نباشه کارشون سخت می شه.
در خط دفاعی هم لورکوزن برای دائمی کردن قرارداد پاپادوپولوس 6.5 میلیون یورو به شالکه داده و برای پر کردن جای خالی امیر اسپاهیچ که میانه فصل پیش اخراج شد جاناتان تاه رو از هامبورگ با 7.5 میلیون یورو گرفتن

اما اگر بخوایم خط به خط لورکوزن رو بررسی کنیم
درون دروازه برند لنو رو دارند که یکی از بهترین و آینده دار ترین دروازبان های فوتبال آلمان ه و نباید امید داشته باشیم که ساده بتونیم بهش گل بزنیم.
در دفاع چپ بازیکن چپ پای برزیلی وندل رو دارن که هم جوونه و هم بازیکن خوب و آینده داریه. البته سباستین بوئنیش لهستانی هم میتونه در این پست بازی کنه رقابت هر کدوم از این دو بازیکن با کاندروا و باستا دیدنی خواهند شد.
در سمت راست تیم آلمانی روبرتو هیلبرت بازیکن کهنه کار آلمانی مهره اصلی خواهد بود و بعید به نظر میرسه اشمیت بخواد به خاطر آشنایی دوناتی با تیمهای ایتالیایی اون رو به هیلبرت ترجیح بده، ولی به عقیده من هر کدوم از این دو نفر بازی کنند در مقابل فیلیپه اندرسون و احتمالا لولیچ حرفی برای گفتن ندارند
در واقع میشه گفت که لاتزیو با عرض دادن به بازی و استفاده از جناحین میتونه کلید پیروزی رو در دست بگیره.
در قلب دفاع هم اگر عمر توپراک آماده باشه احتمالا به همراه پاپادوپولوس اونجا رو پوشش میدن هرچند تاه هم میتونه در اون منطقه بازی کنه، این نقطه شاید بتونه پاشنه آشیل لورکوزن بشه اما مسئله اینجاست که لاتزیو مهاجم هدف خوبی نداره هرچند شاید شناخت کلوزه از تیم های آلمانی اینجا به کارمون بیاد
در مقابل دفاع احتمالا اشمیت با دو بازیکن سرشناس خودش بازی خواهد کرد، بندر و کرامر، که جز بهترین زوج های هافبک دفاعی حال حاضر فوتبال اروپا هستند، و این کار رو برای بازی سازی پارولو سخت می کنه، اما همه دیدیم که پارولو اگر روزش باشه هر لحظه می تونه ایجاد خطر کنه. میشه امیدوار بود به ناهماهنگی احتمالی کرامر با بندر چون کرامر تازه به تیمش برگشته اما روی کاغذ اون ها در این بخش از لاتزیو قویتر هستند.
اما در فاز تهاجمی لورکوزن یک تیم زهرداره که خیلی روی ضد حملات میتونه خطرساز باشه با توجه به داشتن هیونگ مین سون، و البته دو بازیکن فوق العاده خطرناک دیگه هم اونجا هستند کریم بلعربی که یکی از بهترین های لورکوزنه و اشتفان کیسلینگ قدیمی کار که یه انگیزه خاص هم داره که نشون بده بهتر از کلوزه بوده و همواره حقش توسط لوو خورده شده، در کنار اون ها مهمدی تازه وارد هم هست که اونم در وقت ضرورت حتما به کار لورکوزن خواهد اومد.
اما خطرناک ترین مهره لورکوزن بازیکن شماره 10 اون هاست هاکان چالهان اوغلو که باید یک دوئل جذاب رو با کاپیتان لوکاس بیلیا داشته باشه، دوئلی که شاید سرنوشت بازی رو تعیین کنه. یک نکته خیلی مهم اینه که ضربه ایستگاهی نباید به لورکوزن بدیم چون چالهان اغلو این قابلت رو داره که حتی از وسط زمین هم گل بزنه!
اگر از یازده بازیکن اصلی بگذریم نقطه ضعف لورکوزن رو میشه نیمکتشون دونست، به جز چند چهره جوون، لورکوزنی ها نیمکتشون عمق کافی رو نداره و در سطح بازیکن های اصلیشون نیست پس اگر یک بازیکنشون روزش نباشه کارشون سخت و سخت تر میشه، مسئله ای که ما بهشون برتری داریم نیمکت قویترمونه که بازیکن هایی داریم که میتونن از روی نیمکت بلند شن و سرنوشت بازی رو تغییر بدن.

اما لورکوزن در بازی های دوستانه چه نتایجی گرفته اونا دو بازی اولشون رو با دو تیم آماتور انجام دادن که یکی رو باختن و دومی رو مساوی کردن، که بی شک هر دو بازی اهمیت چندانی نداشتند، بعد از اون به مصاف تیم های اتریشی رفتن که به بازل دو بر یک باختن که تک گلشون رو کریم بلعربی زد و با سالزبورگ یک بر یک مساوی کردن که تک گلشون رو ادمیر مهمدی بازیکن تازه واردشون زد که در بازی های پیش فصل آماده نشون داده بود، بعد از این دو بازی وضع بدنی تیمشون رفته رفته بهتر شد و تمرینات بدنسازی رو پشت سر گذاشتن و وارد کارهای تاکتیکی شدن که در این دوران دو بازی انجام دادن اولی با لوانته که 4 بر صفر پیروز شدن با گل های کیسلینگ، چالهان اغلو، بلعربی و بوئنیش و آخرین بازی دوستانه شون با کیه وو بود که سه بر یک پیروز شدن با یک گل از مهمدی، یک گل از عمر توپراک، و یک گل از اشتفان کیسلینگ. اون ها تا پیش از بازی با لاتزیو 2 بازی رسمی دارند یک بازی در جام حذفی آلمان و یک بازی در بوندس لیگا، که بهشون کمک میکنه بیشتر از ما در جو مسابقات باشند.

اما آمار چی میگه!
لاتزیو و لورکوزن دو بار با هم بازی رسمی داشتند که هر دو در مرحله گروهی چمپیونز لیگ 99-2000 بود که جفت بازی ها یک بر یک به اتمام رسیدن. که طی هفته آینده در بخش "برگی از تاریخ" مروری به اون دو بازی خواهم داشت.
اما نکته امیدوار کننده رو باید در تاریخ جستجو کنیم:
لورکوزن اکثرا در مقابل تیم های ایتالیایی ضعیف بوده، اونا 14 بازی با تیم های ایتالیایی داشتن که ثمره اش شده 4 برد، 4 تساوی و 6 شکست، 16 گل زدن اما 22 گل خوردن، اونا دو باخت 4-0 به یووه و 3-0 به پارما داشتن اما بهترین پیروزیشون 3-1 مقابل رم بوده، هرچند که در 10 سال اخیر با هیچ تیم ایتالیایی بازی نداشتند.
از طرف مقابل لاتزیو همیشه روبروی تیم های آلمانی نتایج خوبی گرفته، ما تا الان 10 بار روبروی آلمان ها بازی کردیم که نتیجه اش 5 پیروزی، 3 تساوی و فقط 2 شکست بوده! این نکته امیدوار کننده وقتی جالب تر میشه که بدونیم لاتزیو 8 سال در مقابل تیم های آلمانی بدون شکست بوده و در مدت این 8 سال 4 برد و 1 تساوی داشته! این میتونه قوت قلبی برای لاتزیویی ها باشه که بتونیم با پیروزی بر لورکوزن سی ال رو کف پامون حس کنیم.